In het tijdschrift Letsel & Schade is een artikel gepubliceerd over niet aangeboren hersenletsel bij jongeren. Ernstig genoeg maken wij veel te vaak mee dat slachtoffers (waaronder veel jongeren) als gevolg van een ongeval traumatisch hersenletsel oplopen.
De gevolgen zijn erg uiteenlopend en afhankelijk van de aard, locatie en omvang van het letsel. Hersenletsel kan zich op verschillende manieren uiten. Er kunnen zichtbare en onzichtbare gevolgen optreden. In dit artikel staan wij graag stil bij niet aangeboren hersenletsel.
Wat is niet aangeboren hersenletsel?
Wanneer hersenletsel niet is ontstaan bij de geboorte, maar op latere leeftijd, wordt gesproken van niet aangeboren hersenletsel (N.A.H). Als het hersenletsel is ontstaan door een externe factor, dan is dit letsel als traumatisch hersenletsel aan te merken.
Traumatisch hersenletsel wordt veelal veroorzaakt door ongevallen. Eén op de zeven zwaargewonde verkeersslachtoffers loopt traumatisch hersenletsel op. Hersenletsel kan ook ontstaan als gevolg van beroertes of hersenoperaties.
De gevolgen van hersenletsel zijn vaak onzichtbaar, maar hebben des te meer impact. Het herstel en revalidatie na hersenletsel kan maanden of zelfs jaren duren en het is vaak onmogelijk om een juiste inschatting van de toekomst te maken. De onzichtbare gevolgen zijn moeilijk te begrijpen voor de buitenwereld en hebben een grote impact op zowel de persoon met hersenletsel als zijn omgeving. Het vraagt veel geduld en doorzettingsvermogen.
Als gevolg van hersenletsel raken mensen vaak beperkt met informatieverwerking, bij het organiseren en plannen en het vasthouden van aandacht. Daarnaast kunnen klachten ontstaan zoals snelle overprikkeling, vermoeidheid, geheugenproblemen en veranderingen in gedrag en emoties.
Jongeren (tot 25 jaar) met niet aangeboren hersenletsel vormen een bijzondere groep, omdat het rijpingsproces van de hersenen bij hen nog niet is voltooid.
Signalering
Wanneer iemand hoofdletsel oploopt, wordt de ernst van het letsel doorgaans gemeten door de mate van bewustzijn na het ongeval te bepalen de aanwezigheid van geheugenverlies. Retrogade amnesie (verlies van herinneringen van voor het ongeval) en anterograde amnesie (verlies van herinneringen vlak na het ongeval) kunnen een waarschuwingssignaal zijn dat wijst op mogelijk hersenletsel.
Daarnaast wordt bepaald of sprake is van hersenzenuw uitval, bijvoorbeeld dubbelzien of reukverlies. Afhankelijk van de uitkomst wordt al dan niet een MRI-scan verricht om bloedingen of andere traumatische afwijkingen vast te stellen of uit te sluiten. Wanneer op een MRI geen afwijkingen te zien zijn, betekent dat niet dat (licht) traumatisch hersenletsel daarmee is uitgesloten.
Bij volwassen slachtoffers ziet men vaak dat zij op tijd aan de medische bel trekken wanneer zij klachten houden. Ze merken bijvoorbeeld dat ze vastlopen bij het hervatten van hun werk. De behandelingen kunnen vaak tijdig worden ingezet.
Niet aangeboren hersenletsel bij jongeren
Over het algemeen geldt dat het bij jongeren complexer kan zijn dan bij volwassenen om de juiste diagnose te stellen. Kinderen zijn doorgaans afhankelijk van hoe hun ouders, docenten, artsen en andere hulpverleners hun gedrag interpreteren.
Het is géén eenvoudige opgave om hersenletsel bij jongeren te signaleren, zeker niet wanneer kinderen reeds op jonge leeftijd een ongeval is overkomen. Zelfs binnen het kader van een neuropsychologisch onderzoek kan het moeilijk zijn om het gedrag van jongeren te duiden.
Als kinderen bepaalde informatie vaak niet kunnen verwerken of als ze weinig planmatig gedrag vertonen, kan de oorzaak dus zijn dat de hersenen nog onvoldoende gerijpt zijn. Ook impulsief gedrag kan normaal zijn bij kinderen of pubers, omdat de hersenen nog in ontwikkeling zijn. Traumatische afwijkingen zijn dan lastig vast te stellen.
Ook als niet meteen helder is of sprake is van hersenletsel, is het van belang om, indien mogelijk, tijdig in te grijpen. Omgevingsinvloeden en gerichte ondersteuning kunnen invloed hebben op het beloop van de ontwikkeling van jongeren.
Bovendien dient zoveel mogelijk te worden voorkomen dat er secundaire ongevalsgevolgen ontstaan, zoals depressieklachten of een posttraumatische stoornis. Dit soort klachten kunnen de directe gevolgen van het hersenletsel (het primaire ongevalsgevolg) in stand houden of zelfs verergeren. Het uiteindelijke herstel van slachtoffers kan op deze wijze in negatieve zin worden beïnvloed wanneer psychische klachten niet tijdig worden onderkend en behandeld.
Contact
Heeft u te maken met niet aangeboren hersenletsel als gevolg van een ongeval? Wij helpen u graag! Neem gerust contact op en laat u adviseren door een van onze ervaren advocaten. U kunt ons bereiken op telefoonnummer 073-6900888, of stuur ons een facebookbericht of een e-mail naar info@jba.nl.