‘Ik ben archeoloog. Herstel, ik was archeoloog. Nu ben ik… ja, wat ben ik? Door een hersenbloeding ben ik 100% afgekeurd. Mijn rechterzij is min of meer verlamd. En ik heb afasie.’ Op 6 april 2021 kreeg archeoloog en collega Ivar Schute een hersenbloeding die zijn leven voorgoed zou veranderen. Wat doe je als van de ene op de andere dag het fundament onder je bestaan wordt weggeslagen? Ivar ging weer schrijven!
Al in de jaren 90 van de vorige eeuw werkte Ivar Schute als projectleider bij RAAP en deed hij archeologisch onderzoek. Geregeld waren dat zeer spraakmakende onderzoeken, zowel in Nederland als in het buitenland. Bijvoorbeeld in Westerbork, Treblinka en Sobibor. Ook schrijven deed hij graag en het ging hem goed af: niet voor niets was hij vaste columnist van het RAAP-magazine. Zijn eerste bundel vol verhalen met archeologie in de hoofdrol was Drijvende trabanten uit 2005. En in 2020 publiceerde hij In de schaduw van een nachtvlinder, een boek over zijn archeologische werk in de vernietigingskampen. Na de cesuur bleek hij blijvend last te hebben van afasie en andere ongemakken en moest hij op zoek naar een nieuwe levensbestemming. Werken als archeoloog ging niet meer, maar Ivar Schute schrijft nog steeds, alleen anders dan vroeger. Hij noemt zichzelf ‘afatisch schrijver’ en heeft met veel doorzettingsvermogen nieuwe verhalen over zijn archeologische ervaringen geschreven. Die zijn samen met oudere, niet eerder gepubliceerde verhalen te lezen in Een schedelkapje dat in maart 2023 is verschenen. RAAP beveelt dit boek van onze gewaardeerde ‘archeoloog in ruste’ warm aan. De verhalenbundel met wonderlijke schrijfsels is een echte aanrader voor iedereen met belangstelling voor het verleden!
Dit boek is via deze website te bestellen.